«انتظار۲»
آرام
در گوشه ای
خزیده ای
و
شب و روز
به هم
کوک می کنی.
بوی تنت
مست می کند،
اینجا،
معاشقه ای
درکار نیست.
آشیان تو
سرزمین
مِهر است
و
پرنده
به انتظار
دانه برچیدنی
بو می کشد.
حسین روانبخش-قائمشهر- یکم بهمن ۱۳۹۱